تنهایی
تنهایی آدمی را عوض می کند،از تو چیزی میسازد که هیچوقت نبودی،گاه آنقدر بی تقاوت مثل سنگ....گاه آنقدر حساس مثل شیشه....آنقدر با خودت حرف میزنی که برای حرف زدن با دیگران....لام تا کام دهانت باز نمیشود!غذایت را سرد میخوری،نهارها نصف شب،صبحانه را شام....ساعت ها به یک آهنگ تکراری گوش میکنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نمیشوی،شب ها علامت سوالهای فکرت را میشماری تا خوابت ببرد،تنهایی از تو آدمی می سازد که دیگر شبیه آدم نیست....